Wat betekend de Roparun voor mij?
De Roparun….het mooiste evenement van het jaar!
Buiten dat het geweldig is om met een leuk en sportief team zo’n prestatie neer te zetten, is het uiteindelijke doel natuurlijk het aller belangrijkste!
Zoveel mogelijk geld ophalen voor de zorg en ondersteuning van mensen met kanker.
Zelf heb ik het geluk gehad om deze ziekte te overleven en ik hoop dat we ooit kunnen zeggen dat iedereen die de diagnose kanker krijgt dit overleeft! Hier zijn veel onderzoeken voor nodig, die heel erg veel geld kosten. Hiervoor zijn initiatieven zoals de Roparun ontzettend hard nodig!
Ik ben blij en trots dat we als Neele-Vat logistics in 2016 weer meedoen aan dit mooie evenement!
Nathalie
Buiten dat het geweldig is om met een leuk en sportief team zo’n prestatie neer te zetten, is het uiteindelijke doel natuurlijk het aller belangrijkste!
Zoveel mogelijk geld ophalen voor de zorg en ondersteuning van mensen met kanker.
Zelf heb ik het geluk gehad om deze ziekte te overleven en ik hoop dat we ooit kunnen zeggen dat iedereen die de diagnose kanker krijgt dit overleeft! Hier zijn veel onderzoeken voor nodig, die heel erg veel geld kosten. Hiervoor zijn initiatieven zoals de Roparun ontzettend hard nodig!
Ik ben blij en trots dat we als Neele-Vat logistics in 2016 weer meedoen aan dit mooie evenement!
Nathalie
Wat betekent RoPa-run voor mij. Het wordt mijn 10de deelname waarvan er 7 met de Neele-Vat runners.
Als je nog nooit ben mee geweest met een RoPa-run weet je niet dat het een soort verslaving is als je er aan
begonnen ben. Iedereen heeft in zijn of haar omgeving wel iemand verloren aan kanker. De run van 2016 zal
voor mij persoonlijk een heel bijzondere worden. Dit omdat mijn zus en haar man binnen 8 maanden na elkaar
zijn overleden met dezelfde diagnose van kanker.
Wat is er dan mooier om in hun nagedachtenis
Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven
Wij als Neele-Vat runners gaan er weer voor in 2016. Zeker met onze sponsoren van de afgelopen jaren moeten wij
weer een heel mooi en hoog bedrag bij elkaar kunnen krijgen.
Kees
Als je nog nooit ben mee geweest met een RoPa-run weet je niet dat het een soort verslaving is als je er aan
begonnen ben. Iedereen heeft in zijn of haar omgeving wel iemand verloren aan kanker. De run van 2016 zal
voor mij persoonlijk een heel bijzondere worden. Dit omdat mijn zus en haar man binnen 8 maanden na elkaar
zijn overleden met dezelfde diagnose van kanker.
Wat is er dan mooier om in hun nagedachtenis
Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven
Wij als Neele-Vat runners gaan er weer voor in 2016. Zeker met onze sponsoren van de afgelopen jaren moeten wij
weer een heel mooi en hoog bedrag bij elkaar kunnen krijgen.
Kees
Even voorstellen
Naam Jaap van Eck Geboren mei 1963
Gaat mee sinds de eerste keer in 2009 dit word de 7e maal
Gaat mee als Chauffeur vrachtwagen, kok, facilitair medewerker, Monteur specialisme Tyrip en Duck tape en emotioneel ondersteuner
Alles wat vergeten wordt is mijn schuld ( zegt Jorrit )
ben door de vraag hoe heb je de logistiek ingevuld aan de eerste team captian ( Chris Birahay ) bij het team gekomen
heb samen met de groep racefriends deze oplegger gebouwd
Naam Jaap van Eck Geboren mei 1963
Gaat mee sinds de eerste keer in 2009 dit word de 7e maal
Gaat mee als Chauffeur vrachtwagen, kok, facilitair medewerker, Monteur specialisme Tyrip en Duck tape en emotioneel ondersteuner
Alles wat vergeten wordt is mijn schuld ( zegt Jorrit )
ben door de vraag hoe heb je de logistiek ingevuld aan de eerste team captian ( Chris Birahay ) bij het team gekomen
heb samen met de groep racefriends deze oplegger gebouwd
De Roparun is voor mij een geweldige ervaring. Ik mag in 2016 voor de 4e keer aan dit evenement mee doen als fietser. In 2012 kwam ik voor het eerst door een collega (bedankt Ruud) met deze verslaving in aanraking. Buiten de geweldige team prestatie en het goede doel dat de Roparun vertegenwoordig heb je er ook geweldig veel plezier mee.
Peter
Peter
Eind 2008 vroeg Deborah Versteeg van toen nog Vat Logistics wie er interesse had om in 2009 mee te doen met de Roparun... De wat ? Een non-stop hardloop estafette voor een goed doel van Parijs naar Rotterdam over 525 km..
Uh.. laat me er een nachtje over slapen dacht ik, ik had immers bijna 25 jaar niet echt meer aan sport gedaan..In mijn hart was ik er al uit, zo een uitdaging kun je niet voorbij laten gaan, dus al snel gezegd dat ik wel graag mee zou gaan, ik mij hiervoor best een half jaar uit de naad wilde trainen, maar dan wel al 50 jaar ben en al heel lang niet gesport had. Er waren niet genoeg lopers dus YES, ik mocht mee !
Uiteraard kwam eea mij niet vanzelf aanwaaien en ben er vol voor gegaan, na 3 maanden de nodige pijntjes zelfs 5x per week lopend en 13 kg lichter ging het nog steeds niet vanzelf maar boven verwachting goed.
De 1e Roparun leek mij best spannend want hoe kom je in godsnaam over zo een afstand toch zonder al te veel te verdwalen in Rotterdam aan? Het bleek al snel dat teamcaptain Kees Neele de boel
goed op de rit had en de lopers bijna blind konden vertrouwen op de fietsers en de busjes die de lopers begeleidden en dat met een goede teamspirit, humor en een positieve instelling de tijd en afstand snel voorbij vliegen.
De jaren daarna konden we als team steeds meer bouwen op een stukje ervaring en bleken probleempjes die je onderweg tegen komt eigenlijk best redelijk makkelijk op te lossen te zijn en
zijn de weinige uurtjes slapen eigenlijk voor velen de grote tegenstander.
Overigens mijn loop-petje af voor de fietsers die toch maar even ruim 250 km op een voor hen laag tempo moeten fietsen, heuvel op met snelle lopers zich kapot trappen en geen rust krijgen want al snel staat er weer een frisse loper hen op te wachten bij de vele wissels. Maar vergeet ook de rest van het team niet, het draait echt niet alleen om de 8 lopers of de fietsers, je bent met een heel team van al snel 25 man, van vrachtwagenchauffeurs, cartering, chauffeurs en kaartlezers in de busjes, fysio’s, kortom een beste groep die zich allemaal voor het team inzetten.
Mijn mooiste Roparun ?. Was het de 1e in 2009 waar alles nieuw was, die van 2010 waar ik op gegeven moment nog met 1 andere loper- een echte sprinter die de hele run fluitend 19 km per uur liep- ca 20km moest overbruggen, of die van 2011 waar ik als 1e loper mocht starten of die van 2012 waar ook mijn dochter Wendy op de fiets ( erg leuk om samen te doen) meedeed?
Zo veel indrukken en zoveel leuke en soms minder leuke momenten schieten je te binnen, ik zou het niet hebben willen missen hoor en hoewel ik een kast vol met loopshirtjes heb loop ik nog steeds
het meest in mijn Roparun shirtjes…
Ik heb veel zijn in de Roparun 2016, hoewel ik eerlijk moet bekennen dat het gezamenlijk vinden en binnenhalen van sponsorgeld niet altijd even makkelijk is, er zijn zoveel teams die zoveel mogelijk geld proberen te genereren en de meeste teams vind je in en rond de Roparun-“geboortestad” Rotterdam, daar waar ik uit het Amsterdamse kom waar dit toch nog iets minder leeft..
Willem Hakkert
Uh.. laat me er een nachtje over slapen dacht ik, ik had immers bijna 25 jaar niet echt meer aan sport gedaan..In mijn hart was ik er al uit, zo een uitdaging kun je niet voorbij laten gaan, dus al snel gezegd dat ik wel graag mee zou gaan, ik mij hiervoor best een half jaar uit de naad wilde trainen, maar dan wel al 50 jaar ben en al heel lang niet gesport had. Er waren niet genoeg lopers dus YES, ik mocht mee !
Uiteraard kwam eea mij niet vanzelf aanwaaien en ben er vol voor gegaan, na 3 maanden de nodige pijntjes zelfs 5x per week lopend en 13 kg lichter ging het nog steeds niet vanzelf maar boven verwachting goed.
De 1e Roparun leek mij best spannend want hoe kom je in godsnaam over zo een afstand toch zonder al te veel te verdwalen in Rotterdam aan? Het bleek al snel dat teamcaptain Kees Neele de boel
goed op de rit had en de lopers bijna blind konden vertrouwen op de fietsers en de busjes die de lopers begeleidden en dat met een goede teamspirit, humor en een positieve instelling de tijd en afstand snel voorbij vliegen.
De jaren daarna konden we als team steeds meer bouwen op een stukje ervaring en bleken probleempjes die je onderweg tegen komt eigenlijk best redelijk makkelijk op te lossen te zijn en
zijn de weinige uurtjes slapen eigenlijk voor velen de grote tegenstander.
Overigens mijn loop-petje af voor de fietsers die toch maar even ruim 250 km op een voor hen laag tempo moeten fietsen, heuvel op met snelle lopers zich kapot trappen en geen rust krijgen want al snel staat er weer een frisse loper hen op te wachten bij de vele wissels. Maar vergeet ook de rest van het team niet, het draait echt niet alleen om de 8 lopers of de fietsers, je bent met een heel team van al snel 25 man, van vrachtwagenchauffeurs, cartering, chauffeurs en kaartlezers in de busjes, fysio’s, kortom een beste groep die zich allemaal voor het team inzetten.
Mijn mooiste Roparun ?. Was het de 1e in 2009 waar alles nieuw was, die van 2010 waar ik op gegeven moment nog met 1 andere loper- een echte sprinter die de hele run fluitend 19 km per uur liep- ca 20km moest overbruggen, of die van 2011 waar ik als 1e loper mocht starten of die van 2012 waar ook mijn dochter Wendy op de fiets ( erg leuk om samen te doen) meedeed?
Zo veel indrukken en zoveel leuke en soms minder leuke momenten schieten je te binnen, ik zou het niet hebben willen missen hoor en hoewel ik een kast vol met loopshirtjes heb loop ik nog steeds
het meest in mijn Roparun shirtjes…
Ik heb veel zijn in de Roparun 2016, hoewel ik eerlijk moet bekennen dat het gezamenlijk vinden en binnenhalen van sponsorgeld niet altijd even makkelijk is, er zijn zoveel teams die zoveel mogelijk geld proberen te genereren en de meeste teams vind je in en rond de Roparun-“geboortestad” Rotterdam, daar waar ik uit het Amsterdamse kom waar dit toch nog iets minder leeft..
Willem Hakkert
|
|
Samen met een geweldig team een jaar lang in de weer om alles te regelen om met z'n allen de run te halen en zoveel mogelijk geld op te halen voor dit fantastische doel.
Iedereen kent helaas wel iemand die hiermee in aanraking is gekomen.
Als we hiermee kunnen zorgen dat het leven toch wat dragelijker wordt voor deze mensen dan vindt ik dat een fantastisch doel en ben ik blij dat ik hieraan kan bijdragen.
Een ervaring als deze of een besmetting van het "Roparun virus" is geweldig om mee te maken van begin tot eind.
Jorrit
Iedereen kent helaas wel iemand die hiermee in aanraking is gekomen.
Als we hiermee kunnen zorgen dat het leven toch wat dragelijker wordt voor deze mensen dan vindt ik dat een fantastisch doel en ben ik blij dat ik hieraan kan bijdragen.
Een ervaring als deze of een besmetting van het "Roparun virus" is geweldig om mee te maken van begin tot eind.
Jorrit
